176. DOWCIPNISIE

                Kochana Babciu!

                Pytałam Cię już, czy masz poczucie humoru? Bo tata upiera się, że większe od Ciebie ma skrzynka z narzędziami. A podobno mądrzy ludzie poczucie humoru mają… Musieli je też mieć dawni mieszkańcy naszego miasta, którzy nadawali nazwy dzielnicom. Nie chodzi, oczywiście, o te wszystkie „-ice”, czy „-yce”, których pełno w całej Polsce. Nasi przodkowie chcieli być bardziej światowi i można by pomyśleć, że nazwy niektórym dzielnicom nadawali z atlasem geograficznym z IV klasy w ręku, żeby nie to, że każda z dzielnic wydaje się zupełnym przeciwieństwem pierwowzoru. Czyli głupi nie byli i co nieco o innych krajach wiedzieli.

175. HUSARIA W POKRZYWACH

              Drogi Dziadku!

                Już niedługo wiosna! Już nie mogę się doczekać, jak gdzieś w maju urosną te wszystkie pokrzywy i inne chaszcze i będę mógł wpaść między nie, żeby ścinać je jakimś orężem tradycyjnym, jak na słowiańskiego woja przystało! Jak Longinus Podbipięta tatarskie łby swoim Zerwikapturem. Albo jak Maćko z Bogdańca krzyżackie czerepy. Jak husaria Sobieskiego pod Wiedniem bisurmańskie turbany! Lubisz też tak czasem coś powycinać? Bo Twoim rówieśnikom nie przeszło od dzieciństwa i ostatnio sobie używają do woli…

                Jeszcze niedawno, żeby uzyskać zgodę na wycięcie drzewa, które np. groziło zawaleniem na dom właściciela posesji, trzeba było przedstawić więcej pozwoleń i dokumentów niż na certyfikat ISO – a i tak nie można było być pewnym, że się tę zgodę otrzyma. A za samowolne wycięcie groziła kara mogąca przewyższać wartość domu. Jako że było to prawo ustalone przez jedną władzę, którą zastąpiła zupełnie inna, teraz musi być całkowicie odwrotnie, bo gdyby było jakoś rozsądniej, tak pośrodku trochę, to by było za mało zauważalne. Tną więc wszyscy na potęgę.

174. DEMOLOPER WAY

                Kochana Babciu!

                Lubisz swoje miasto? Pewnie tak, skoro tak niechętnie z niego wyjeżdżasz. Ja swoje też lubię. A lubisz patrzeć jak się zmienia? Bo ja nie zawsze. Podobno każde miasto ma swój charakter. Różne charaktery mogą też mieć poszczególne dzielnice. Mogą np. wyglądać jak urocze stare miasteczko z niewysokimi domami o spadzistych dachach pokrytych czerwoną dachówką. Albo składać się z wysokich i szerokich kamienic z bogato zdobionymi fasadami, które przed 100 laty miały świadczyć o zamożności ich właścicieli. Mogą też przypominać ogród z postawionymi gdzieniegdzie domkami. A mogą wyglądać na pierwszy rzut oka jak płyta główna komputera z blokami i biurowcami podobnymi do urządzeń elektronicznych. Każdy rodzaj ma swoich zwolenników i wrogów. Do którego typu bliżej Twojemu miastu? Bo ja mam wątpliwości, co do mojego…