49. TERMOZAGADKA

Od: "Członek Spółdzielni" <przerazony@jakdiabli.pl>
Do: "administracja naj" <radoscsama@rewelacyjnasm.pl>;
Wysłane: 17:23 Wtorek 2014-03-18
Temat: Termomodernizacja.

              

                Szanowna Pani A.

                Muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem zmian, jakie zachodzą ostatnio w Jaśnie Nam Panującej Spółdzielni. Pani A. raczy teraz mieszkańców takim uśmiechem, jakiego wcześniej nie widziała nigdzie poza reklamami pasty do zębów! A już na pewno nie w lustrze. Czy to efekt przemyśleń Prezesa po spotkaniu z mieszkańcami, czy tylko niedawnej wizyty u stomatologa? Bo kiedy teraz kroczy Pani między świeżo załatanymi dziurami w osiedlowym chodniku, blask bije aż po hurtowo remontowane tunele „ppoż” między strychami! Jak pierwsze promienie zwiastującego wiosnę słońca!

                A deklaracje, jakie inwestycje w bieżącym roku przeprowadzi Najjaśniejsza, zapierają dech: parkingi, place zabaw, okna, termomodernizacje – 20 lat na to czekaliśmy! To mniej więcej tyle czasu, ile potrzeba, żeby na placach zabaw uniknąć kosztów demontażu, bo dokonał się sam…

                No i ta atmosfera wyjścia władzy do ludzi: gazetka spółdzielcza (i co z tego, że z reklamami zaprzyjaźnionych parlamentarzystów?), spotkania Zarządu z mieszkańcami, fachowe prezentacje, plany pozyskiwania środków – czyżby w naszej Najjaśniejszej pospadały w końcu ze ścian kalendarze z 1988 roku? Czy tylko czyjeś dziecko skończyło „pablik rilejszions”? Pokornie proszę o wybaczenie nieufności, ale po tylu latach…

                W zasadzie żadna z tych zmian nie powinna dziwić, odkąd w naszej Najwspanialszej Spółdzielni zmieniła się władza. Poprzednia pochodziła od ludu, chociaż od tego równiejszego, a lud o tym wiedział i z równością dyskutować nie próbował. Ale teraz czasy takie wyemancypowane, że bez socjotechniki ludowi gęby nie zamknie! Dlatego władza musi mieć oparcie w jakiejś wyższej instancji: skoro dla poprzedniej był nią lud, nowa musi ją przebić.

                Niedawno zwróciłem uwagę na górujący nad centrum miasta, jak biblijna góra Synaj nad pustynią, blok, który dostąpił już błogosławieństwa termomodernizacji i doznałem olśnienia: ornament w kształcie dwóch mojżeszowych tablic na elewacji jak byk głosi, z czyjego nadania tamtejsze Szefostwo otrzymało misję. Czy nasze też? Niech by teraz ktoś spróbował pomazańców Bożych krytykować… Zastanawia mnie tylko ilość wersów na tych tablicach: jakby dwóch przykazań brakowało – gdyby projekt przygotowali poprzednicy w naszej Najwspanialszej, stawiałbym na siódme i ósme...

                Jak Pani wie, o termomodernizacji marzy każdy mieszkaniec „wielkiej płyty”, zwłaszcza że czasy jej „wielkości” dawno minęły. Perspektywa ciepłego kąta przy mniejszym uszczupleniu portfela wydaje się każdemu równie atrakcyjna, co własny kominek. I tylko dręczą mnie wątpliwości, kiedy Najmiłościwsza obiecuje nam spełnienie marzeń, co do ciepłego kąta, bo kwestię portfela spowiła mgła tajemnicy…

                Jeszcze pod koniec ubiegłego roku w ocienionych gablotkach na blokowych korytarzach pojawiły się kartki z informacją, że będziemy ocieplani (czcionka 24pkt), za jedyną złotówkę od metra miesięcznie przez najbliższe dziesięć lat (czcionka 8pkt). No, wspaniała okazja! Jak kredyt w trzy minuty! Wystarczyłoby podpisy złożyć… Niestety, znalazł się ktoś, kto czyta, co podpisuje i pojawiły się pytania.

                Nowa władza chce być nowoczesna, mieliśmy więc „święto demokracji”: były zaproszenia na spotkanie, był Zarząd, cała prezentacja korzyści płynących z szybkiego ocieplenia i remontów oraz zapowiedź ankiety, czy chcemy dopłacić i mieć cieplej do czterech lat, czy nie dopłacać i czekać do lat dziewięciu? Trochę się musiał nowy Pan Prezes napocić, kiedy mu mieszkańcy uświadomili, że nie ma tu tradycji kochania przedstawicieli Najwspanialszej Spółdzielni… I może gdybyście przez ostatnie trzydzieści lat sami tej niechęci nie pielęgnowali, to „ciemny lud by to kupił” i te cyrografy podpisał, prawda Pani A.? Nawet, jeżeli wielu nie spodziewa się dożyć spłaty. A tak, zamiast wiecu poparcia, „święto demokracji” okazało się niebezpiecznie przybierać formę rokoszu…

                W ankiecie była informacja, że na jej wypełnienie mamy dwa tygodnie, ale na drzwiach szybko pojawiło się ponaglenie skracające czas do dwóch dni… Dzień przed upływem nowego terminu (sic!) pracownicy oddalonych od naszego osiedla administracji byli niepocieszeni, kiedy dowiedzieli się, że im ankiet nie oddamy, bo jeden z mieszkańców zaniesie wszystkie z całego bloku, żebyśmy znali swój wynik, zanim zostanie oficjalnie ogłoszony…

                Na tym się świętowanie skończyło, bo wyników na próżno szukać w oficjalnych źródłach do dziś, chociaż minął już kwartał. Są wywiady, obietnice, euforia, publiczne wystąpienia władz Najwspanialszej, jest przesuwanie funduszy w ramach czynszów. Nawet nowy numer gazetki się pojawił i można się z niego dowiedzieć, że ocieplenie będzie i to w tym krótszym czasie, tylko o okazyjnej złotówce - cisza! Czyżby i do nas wracała moda na „politykę faktów dokonanych”?

                A ja mam wielką prośbę do Pani, Zarządu i kto tam jeszcze za to odpowiada: zanim ktoś zapragnie ustroić nasze bloki podobnymi biblijnymi atrybutami, może jednak spróbować zasięgnąć opinii fachowców i mieszkańców? Nie oczekuję takiego poświęcenia z Państwa strony, jak lektura książek Filipa Springera (w końcu to „inne czasopisma” i nazwisko podejrzane etc.). Nie spodziewam się też, żeby nowa władza uznała za godnych wypowiadania się w temacie tych, którzy kiedyś projektowali takie osiedla. Ale może chociaż jacyś absolwenci architektury? Może nawet wśród zaprzyjaźnionych prawych i sprawiedliwych znajdą się jacyś kompetentni?

                Bo my chyba już przywykliśmy do naszego manifestowania wolności poprzez mieszanie szarości przemoczonego betonu z jarmarczną pstrokacizną balkonów. Ale może kiedyś naszym dzieciom będzie dane wyrobić sobie smak. I może nie będą chciały słuchać disco polo, może wymyślą dla siebie całkiem nowe fryzury i nie będą się przebierać za wymierające drapieżne koty. Ale jak my im te tablice na elewacjach teraz wymalujemy, to one tak będą nad nimi przez następne 30 lat wisieć. A oni będą wtedy pewni, że brakujące przykazanie, to czwarte…

                Z wyrazami szacunku

               S.C.

Podobne:

5.WINDA NA MIARĘ NASZYCH MOŻLIWOŚCI

25. WINDA NA MIARĘ NASZYCH - NOWA NADZIEJA