Czeka
nas przeprowadzka. Pierwsza w moim życiu. Dreszczyk emocji przebiega mi po
plecach na samą myśl o własnym domu! Będziemy mieli ogródek, osobne pokoje z
bratem i wreszcie będziemy mieć kota, a może nawet dwa! A to wszystko niedaleko
stąd, więc zostanę w tej samej szkole i nie stracę kontaktu z koleżankami. I
niby wszystko fajnie, ale jakoś tak trochę szkoda… Bo co by, Babciu, nie mówić,
blok, w którym mieszkam, to zupełnie inne miejsce, niż to, z którego wysyłałam do
Ciebie swój pierwszy list.
Na przykład sąsiedzi są coraz bogatsi i czym więcej trawników przerabia się pod parkingi, tym
bardziej brakuje miejsc dla kolejnych samochodów. Ale są też inne zmiany.
Na
pewno pamiętasz, jak pisałam Ci jeszcze przed poprzednim Bożym Narodzeniem, że
jakiś wstrząs nastąpił w naszej Spółdzielni, bo nagle wszyscy jej pracownicy
zaczęli biegać po osiedlu, nerwowo szukając sobie zajęć, żeby przypadkiem nie
zostać złapanym na bezczynności? Z uśmiechem przylepionym do nienawykłej do
niego twarzy? Oczywiście z tamtego zapału pozostało już bardzo niewiele, ale
coś jednak zostało.
Ocieplono
kilka kolejnych bloków, wymieniono instalacje przeciwpożarowe (dzięki Bogu, że
przez te dwa tygodnie prac nic się nie zapaliło!), a nawet wymieniono windę!
Wyobrażasz sobie? Windę! Robotnicy płakali, jak ją demontowali. Widocznie
przypominała im czasy dzieciństwa, choć wyglądali na takich, którym pora na
emeryturę… Nowa winda jest świecąca i błyszcząca, a drzwi otwierają się i
zasuwają same, dzięki czemu nie trzaskają, tylko piszczą, bo panowie coś chyba
krzywo zamontowali… Ale to nic – po posmarowaniu przez 3 tygodnie znów jest
cicho. No i jednak działa, w przeciwieństwie do kilkunastu innych nowych wind, które podobno oferują m.in. szereg atrakcji godnych hiszpańskiej inkwizycji...
A
to jeszcze nie wszystko! W naszym bloku wyremontowano nawet klatkę schodową –
gips, gładzie, malowanie ścian, poręczy – te sprawy! I to wszystko w ciągu
jednego roku, choć farba na ścianach pamiętała jeszcze wybuch reaktora w Czarnobylu!
I teraz mamy wymienione: domofon, drzwi wejściowe, okna na korytarzu,
instalację przeciwpożarową, windę i wyremontowaną klatkę schodową, a nawet
piwnicę! Jak jeszcze ocieplą blok – a to ma się stać już niedługo - to będzie wyglądał młodziej niż przed oddaniem
do użytku – jak Krzysztof Ibisz! No i jeszcze te nowe place zabaw - prawdziwy cud! Ja nie wiem, kto taki się tu do nas ostatnio
wprowadził, że w ciągu roku dało się zrobić więcej, niż przez poprzednie 30…
Do
tego jeszcze nasza Rada Dzielnicy / Rada Osiedla / Rada Nadzorcza Spółdzielni
(gdyby któraś miała inny skład – niepotrzebne skreślić) namówiła Prezydenta,
żeby wyremontował najbardziej paczłorkową drogę na osiedlu i zostało to już zaplanowane
na ten rok. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, już przed kolejną zimą
będą mogły się na tej ulicy spokojnie wyminąć dwa jadące samochody między dwoma
zaparkowanymi, bo nie trzeba będzie omijać dziur!
I
z tych wszystkich luksusów będzie teraz korzystał ktoś inny…
Cóż,
miło będzie pomyśleć, że komuś innemu też jest dobrze, kiedy z kotem na
kolanach będę patrzeć przez okno w stronę osiedla. Czasem zajrzę tutaj na
pewno. Ale skoro tyle się tu zmienia, to i tak musiałabym znaleźć sobie nowe
tematy, o których mogłabym do Ciebie pisać…
Całuję Cię mocno!
Twoja J.
Podobne:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz